سلام دوستاي گل به وبم خوش اومدين.....

 

 

اميدوارم دوس داشته باشين..

 

اگه دوس داشتين نظر هم بذارين... ممنون ميشم

 

اگه هم كاري با من داشتين از طريق فرم تماس با من ميتونيد واسم ايميل بزنيد

 

تبادل لينكم داريم. هركسي خواست ادرس وبشو توي نظرا بزاره و بهد ازاين كه لينك كرد خبر بده لينكش كنم

 Ctrl + D رو با هم فشار بدید و بعد Enter را بزنید ....

به لينكام هم حتما سربزنيد...........پشيمون نميشيد....

عاشقتونم رويا.....


برچسب‌ها: روياي خاكستري

تاريخ : چهار شنبه 27 اسفند 1395 | 23:13 | نویسنده : roya |

سلام دوستان عزیز

خوبید؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

به وبم خوش اومدید امید وارم لذت ببرید

واسه ی وبم دنبال نویسنده ی فعال میگردم.

اگه کسی میتونه کمکم کنه و تمایل داره لطف کنه خبرم کنه.اینم لینکش: ارتباط با من

البته هم میتونید در وبم عضو بشید و هم اطلاعاتتونو با یه نظر خصوصی برام بزارید.

ممنون از لطفتون.

دوستون دارم...... رویا



تاريخ : یک شنبه 19 بهمن 1398 | 17:21 | نویسنده : roya |

نيمايوشيج

آي آدمها كه برساحل نشسته شاد و خندانيد

يك نفر در آب دارد مي سپارد جان.

يك نفر دارد كه دست و پاي دايم ميزند

روي اين درياي تند و تيره  و سنگين كه مي دانيد.

آن زمان كه مست هستيد از خيال دست يابيدن به دشمن،

آن زمان كه پيش خود بيهوده پنداريد

كه گرفتستيد دست ناتواني را

تا تواناي بهتر را پديد آريد،

آن زمان كه تنگ مي بنديد

بر كمرهاتان كمربند،

در چه هنگامي بگويم من؟

يك نفر در آب دارد ميكند بيهوده جان قربان!

آي آدمها كه بر ساحل بساط دلگشا داريد!

نان به سفره، جامه تان بر تن؛

يك نفر در آب مي خواند شمارا

موج سنگين را به دست خسته ميكوبد

باز مي دارد دهان با چشم از وحشت دريده

سايه هاتان را ز راه دور ديده

آب را بلعيده در گودكبود و هر زمان بي تابي اش افزون

مي كند زين آبها بيرون

گاه سر، گه پا.

آي آدمها!

او ز راه دور اين كهنه جهان را باز مي پايد،

مي زند فرياد و اميد كمك دارد

آي آدمها كه روي ساحر آرام در كار تماشاييد!

موج مي كوبد به روي ساحل خاموش

پخش مي گردد چنان مستي به جاي افتاده بس مدهوش

مي رود نعره زنان، وين بانگ باز از دور مي آيد:

-«آي آدم ها»....

و صداي باد هر دم دلگزاتر،

در صداي باد رهاتر

از ميان آب هاي دور و نزديك

باز در گوش اين ندا ها:

-«آي آدم ها....

                                        نيمايوشيج


برچسب‌ها: نيما يوشيجاي ادمهاروياي خاكستريسيد محمد موسوي

تاريخ : یک شنبه 2 آبان 1395 | 20:38 | نویسنده : roya |

ماهم شکسته خاطرودیوانه بوده ایم

                                   ما هم اسیر طره جانانه بوده ایم

مانیز چون نسیم سحر درحریم باغ

                                   روزی ندیم بلبل و پروانه بوده ایم

ما هم به روزگار جوانی ز شور عشق

                                   عبرت فزای مردم فرزانه بوده ایم

بر کام خشک ما به حقارت نظر مکن

                                   ما هم رفیق ساغر و پیمانه بوده ایم

 ای عاقلان به لذت دیوانگی قسم
                                   ماهم شکسته خاطرو دیوانه بوده ایم
 
                                                 


تاريخ : شنبه 3 مهر 1395 | 10:21 | نویسنده : roya |

جــرم جـهـنـمـیـان " س ک س " و مـشـروب بــود
و پــاداش بـهـشـتـیـان " س ک س " و مــشــروب ؛؛

مــا چـقـدر بـه سـادگـی نـیـاکـان خـودمـان خـنـدیـدیــم ،
روزی مــی آیـد کـه آیـنـدگـان بـه خـــرافــات مــا خـواهـنــد خـنـدیــد ؛

صـــآدق هــدآیــت




تــیـتـر روزنـــامــه ی صـــبــح :

مـــــادری فــرزنــدش را در خـــواب خـفـه کــرد . .

نـــمــیــدانــم . . .

دیــگـر رفــیــق بــی کــلــک کــیــســت . . . !








كـشـورى كـه اسـم قـبـرسـتـونـاش

پـيـشـوَنـد " بـهـشـت " رو يـدك مـيـكـشـه ،

مـعـلـومـه كـه زنـدگـى مـردمـش تـا قـبـل از مـرگ جـهـنـمـه . . . 

 

 

 

 




در شـهـر مـن ارزانـی بـیـداد مـی کــنـد

تـن ارزان اســت " خـــدا ارزان است " آبـرو ارزان اســت
و فـاحـشـه هـای ذهـنـی در کـوچـه و بــازار تـخـمـه مــی شـکـنـنـد .

عـشـق از خـیـابـان شـروع مـی شــود و پــایـانــش
در اتــاقـی تــاریــک روی تـخـتـخـواب اســت .

گـنـاه را رنــگ مــی کــنـنـد و بــه جــای خــدا مـی فــروشـنــد
نــگـاهـای هــرزه بـه مــادرهــا هـم رحــم نـمـی کـنـنـد
هـمـه یـک کـتـاب ِ مـقـدس دارنـد کـه سـالـهـاسـت خـاک مـی خــورد .

دیـگـر بـس اسـت مـن بــروم بـه گـنـاه هــایـم بـرســم ؛؛










گـیـر کــرده ام مـیـان
پـدری کـه از سـجـاده تـا سـرنـگـونـی خـدایـی پـیـش رفـت
کـه از پـس پـانـسـمـان جـیـبـهـایـش بـر نـیـامـد

و مــادری کــه پــدر را
بـه امـان هـمـان خـدا ســپـُـرد
تـا شـایـد بـیـخـیـال تـقـدیـری شـود کــه
زار نـــداری هــای شــوهــر را مـیـزنــد .

و مـن مـآنـدم و خـوابـی عـمـیـق و دیدن رویـاهـای تـلـخ و
یـک دنـیـا حـسـرت ِ بـر دل مــانـده
و روزگـاری سـخـت تــر از قـبـل ؛؛











سـقـف ِ خـانـه مـان ســوراخ اســت
ولـی در عـوض مـنـار هـای مـسـجـد ِ خـالـی سـر بـه فـلـک کـشـیـده .

هـمـسـایـمـان هـر سـال مـیـرود مـکـه و مـی گــویـد خـــــدا طـلـبـیـده .
خـدا خـسـتـه نـمـیـشـوی از قـیـافـــه تـکــراری ؟
دوسـتـانـت چـه قـیـافـه هـای خــاصـی دارنـد ..!

تـسـبـیـح و سـجـاده بـا اسـمـت ، چــه احـتـرامـی دارنــد .
اگـر دوسـت ِ بــی تـسـبـیـح قـبـول کـنـی مـن هـم پـایــه ام .

خــدا پـارتــی بــازی بــه عــرش هــم رسـیــده ؟
ایـن جـا مـی گـویـنـد بـرو دعـایـت را بـه فـلـانـی بـگـو او پـیـش خـدا آبـرو
دارد شـــایـد دعـایــت را پـذیـرفــت .

بــیـخـیــال . .
مـن بـه چـشـم ایـن جــمـاعـت ِ دیـوانـه کـــافـر شــده ام .









هــرگـز از مـرگ نـهـراسـیـده‌ام
اگـرچـه دسـتـانـش از ابـتـذال شـکـنـنـده‌ تــر بــود .

هــراس ِ مــن ، مـردن در سـرزمـیـنـی‌ اسـت
کـــه مـــزد ِ گــورکـــن

از بــهـــای آزادی ِ آدمـــی افــزون بـــاشــد ؛؛










کـسـی چـه مـی دآنـد شـآیـد خـیـلـی هـآ هـمـیـن جـآ
در هـمـیـن دنـیـا جـهـنـم را تـجـربـه کـرده انـد ؛
کـه حـالـا در ایـن بـهـبـهـه ی دیـن فـروشـی ِ دنـیـا پـرسـتـان
خـیـلـی راحـت از مـــرگ سـخـن بـه مـیـان مــی آورنــد ؛

و شـایـد خـیـلـی هـای دیـگـر هـم هـنـوز فـکـر سـاخـتـن
بـهـشـتـشـان بــاشـنـد بـه قـیـمـت ِ فـــروخـتــن ِ انــسـآنــیـت ؛؛

و عـده ای هـم خــود را بــه خـواب زمـسـتـانـی زده انــد
و حــالــا حـالــاهـا هـم قـصـد بـیـدار شـدن نــدارنــد ؛؛

مــی دانــی ! ؟ راسـتـش را بـخـواهـــی گــاهــی زمـــیـن
بـــرای خـیـلــی هــا بــر عــکـس مــی چــرخـد کــه هـمـیـشـه
مـشـکـلـات بـرایـشـان سـرازیــر مـی شـود و لـقـمـه نـانــی
بـرایـشـان بـه قـیـمـت فـروخـتـن کـُلـیـه تــمــام مــی شــود ؛
.


کـسـی چـه مـی دانـد شـایـد جـهـنـم ِ عــده ای هـمـیـن دنــیـاســت ...









بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر مـسـتـضـعـفـی دیـدی
ولـی از نـــآن امــروزت بـه او چـــیـزی نـبـخـشـیـدی

بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر چـآدر بـه سـر دآری
ولـی از زیـر آن چــآدر بـه یــک دیــوآنــه خـنـدیـدی

بـه انــسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر قـآری قـرآنـی
ولـی در درک آیــآتـش دچــآر شــک و تــردیـدی

بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر گـفـتـی خــدآ تـرسـی
ولـی از تــرس امـوآلـت تـمــآم شــب نـخـوآبــیــدی

بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگـر هـر سـآلـه در حـجـی
ولـی از حـآل هـمـنـوعـت ســوآلـی هــم نـپـرسـیـدی

بـه انـسـآن بـودنـت شـک کـن اگــر مـــرگ مــرآ دیــدی
ولـی قـدر سـری ســوزن ز جــآی خـود نـجـنـبـیــدی




ﻣـﻌـﻨــآﯼ ﺍﻧـﺘـﻈـآﺭ ﺭآ ﺑــآﯾــﺪ ﺍﺯ
ﻣـــآﺩﺭآﻥ ِ ﺷــﻬـﯿــﺪآﻥ ِ گــمــنــآم ﭘـــﺮﺳـﯿـﺪ ؛؛

ﻣـآ ﭼــﻪ ﻣـﯿـﻔـﻬـﻤـﯿـﻢ ﻣـﻌـﻨـآﯼ ﺩﻟـﮕـﯿـﺮﯼ ﻏــﺮﻭﺏ ِ ﺟــﻤــﻌــﻪ ﺭآ ؛؛









هـــی زن
ﺭﻭﺑــﻨـﺪﻩ ﺍﺕ ،
ﺭﻭ ﺳـــﺮﯼ ﺍﺕ ،
ﺭﻭﭘـــﻮﺵ ﺍﺕ
ﻫـﻤــﻪ ﺭآ ﺑــﯿــآوﺭ ﺟــﻠــﻮﺗــﺮ ،
ﺗــﻨـﮓ ﺗـــﺮ ﮐــﻦ ،
تــیــره ﺗـــﺮ
ﺣـﺒـﺲ ﮐـﻦ ﺧـﻮﺩﺕ ﺭآ ﻣـﯿــآﻥ ﺍﯾــﻦ ﺗـﮑــﻪ ﭘــآرﭼــﻪ ﻫــآ
ﭘـﻨـﻬـآﻥ ﮐــﻦ ﺯﯾـﺒـآﯾـی هـآﯾــﺖ ﺭآ ،
ﭘــآﮎ ﮐــﻦ ﺧـﻠـﻘــﺘــﺖ ﺭآ ،
ﭼــآﺭﻩ ﺍﯼ ﮐــﻦ ﺑــﺮآﯼ ﺑــآﻧــﻮﯾــﯽ ﺍﺕ
ﺍﯾـــﻦ ﺭﻭﺯﻫـــآ ،
مـَـرد ﻫــآﯾــﻤـآﻥ ﺣـﺘـﯽ ﺑــآ ﭼـﺸـﻢ ﻫــﻢ
ﺍﺭﺿــــــآﺀ ﻣـــﯽ ﺷــﻮﻧــﺪ ؛؛

 

 

 




مادرم...
با چهره مهربانش...
صفای وجودش...
سنگینی سکوتش...
نجابت و غرورش...
زمزمه ی کلامش...
در جذبه ی محراب...
گستره وسیع جنت است...
و ما فقط مادر میخوانیمش...







ارزش * يــک ســآل * رآ دانـش آمـوزى كـه مـردود شـده مـى دآنـد .
ارز ش * يــک مـآه * رآ مــآدرى كـه فـرزنـدى نـآرس بـه دنـــیـآ آورده مـى دآنـد .
ارزش * يـک هـفـتـه * رآ سـر دبـيـر يـک هـفـتـه_نـآمـهمـى دآنـد .
ارزش * يـک سـآعـت * رآ عـآشـقـى كـه انـتـظـآر مـعـشـوقـش رآ مـى كـشـد .
ارزش * يـک دقـيـقـه * رآ شـخـصـى كـه از قـطـآر جـآ مـآنـده .
ارزش * يـک ثـآنـيـه * رآ آنـكـه از تـصـآدفـى مـرگـبـآر جـآن در بـرده مـى دآنـد . . .
بـــه خـــآطــر بــيـآوريــد . . .
كــه زمـــآن بــه خــآطــر هـيـچ كــس مـنــتــظـر نـمـى مــآنــد

 

 

 


وقـتـی بـچـه بــودم پــدرم مــی گـفـت :
هـر زمــآن خــودت بــه تـنـهــآیــی تـوآنـسـتـی
بـنـد کـفـشـهـآیـت رآ بـبـنـدی “ مـَــرد ” شــده ای !
امــآ مـن بـه پـسـرم خــوآهــم گـفـت ،
هــر وقـت تــوآنـسـتـی بـنـد کـفـشـهـآی
دوسـت دآشـتـنـی ات رآ خـودت بــآز کـنـی
و آن رآ بـه پـــآبــرهــنـه ای بـبـخـشـی
آنـــگــآه “ مـَـرد ” شـــده ای ! ! !

 

 

بــه ســلــآمــتــی ِ اونــآیــی کــه
جـــآی اعــتــقـآد بـــه بـهـشـت و جــهـنــم
و اون دنــــیــا ، ،
بـــه یـــه کـــم انــســآنــیــت
تـــوی ایــن دنــیــآ مـعـتـقــد هــســتـنـد . .

 

 

 



تاريخ : شنبه 15 اسفند 1394 | 17:52 | نویسنده : عليرضا |

تنها ترسم از اون دنیا اینه که مردم اینجا هم میان اونجا...

 

ساده که باشی
ته دیگ ماکارانیت را می‌خورند می‌گویند چرب است تو نخور!!!

 

سلامتی ادم معلولی که گفت:
خوشحالم از اینکه هر کی منو تو خیابون میبینه فقط یه جمله میگه
{ خدا رو شکر }

 

✘...بـعـضی سـخـتـی هــآ
نـه آכم را قـــــوی مـی کـنـכ ، نـه آب دیـــده !
فـقـطــ" فـــــــرســـــــــوده" اش مـی کـنـد . . .✘...

 

وقتی تو نبود تو اشک میشه همدم من هرشب
منم و دلواپسیمو جمله های بی مخاطب
وقتی تو اوج سکوتم فقط از تو حرف دارم
تو باید باشی ببینی
که چه تلخه روزگارم...

 

زمان ما بــازے مورد علاقـہ دختــراے ...
پونزدہ شونزدہ سالـہ ...
گرگــم بـہ هـوا بــود ...
نـہ لنگـــم بـہ هــوا ...
هِـــــــہ

 

فرق ما با دیوانه ها در این است که ما در اکثریت هستیم .

 

دختری سه ساله بود که پدرش آسمانی شد . . .


دانشگاه که قبول شد، همه گفتند: با سهمیه قبول شده!!!


ولی ... هیچوقت نفهمیدند


کلاس اول وقتی خواستند به او یاد بدهند که بنویسد بابا !


یک هفته در تب ســـــــوخت . . . !!

 

 



تاريخ : شنبه 15 اسفند 1394 | 17:44 | نویسنده : عليرضا |

با عرض (طول و مساحت) سلام خدمت همه دوستان عزیز من علیرضا هستم نویسنده جدید وبلاگ آرام

امیدوارم که حالتون خوب باشه اگه هم نیست به منچه چشمک



تاريخ : شنبه 15 اسفند 1394 | 17:34 | نویسنده : عليرضا |

زمین مثلِ یه سیگاره که چندتا پُک ازش مونده

مسافرخونه‌ای تاریک پر از مهمونِ ناخوونده

 

اتاقاش کهنه و نمناک، بدون پنجره، بی‌‍‌‌در

اسیرِ یه تئاتریم و رسیده پرده‌ی آخر

 

زمین یه سیبه که کم‌کم، داره رو شاخه می‌پوسه

نمونده فرصتی باقی، شمارش شکلِ معکوسه

 

دیگه از هیچ طرف نوری به دنیامون نمی‌تابه،

کسی گوشش بدهکاره صدامون نیست... خدا خوابه...

 

خدا خوابه و دنیا رو سپرده دستِ قاتل‌ها

همه یا باید از اجبار لبِ تیغو ببوسن یا،

مثِ ما زندگیشونو بذارن پای این فریاد

بگن از حالِ اون سیبی که داشت از شاخه می‌افتاد

 

دیگه سکانِ این کشتی تو دستِ گردنه‌بنداس

جهنم هم  اگه باشه  یه جایی شکلِ این دنیاس

 

تو دنیایی که رو خاکش کسی گندم نمی‌کاره

فقط حرفِ کسی حرفه که بمبِ هسته‌ای داره

 

یکی دیگه به جای ما برامون خواب می‌بینه

یکی دیگه به جای ما برامون مُهره می‌چینه

 

تو این دنیای تاریک هر امیدی نقشِ بر آبه،

کسی چشماش به احوالِ من و ما نیست... خدا خوابه...

 

خدا خوابه و دنیا رو سپرده دستِ قاتل‌ها

همه یا باید از اجبار لبِ تیغو ببوسن یا،

مثِ ما زندگیشونو بذارن پای این فریاد

بگن از حالِ اون سیبی که داشت از شاخه می‌افتاد

 

 


برچسب‌ها: يغما گلرويي

تاريخ : شنبه 15 اسفند 1394 | 16:23 | نویسنده : roya |

دوقدم مانده كه پاييز به يغما برود

                               اين همه نقش قشنگ از كف دنيا برود

هركه معشوقه برانگيخت گوارايش باد

                              دل تنها به چه شوقي پي يلدا برود

                                                       "يغماگلرويي"

 

 

سومين پاييز هم با نبودنش گذشت.....گریه

 منواون

 



تاريخ : دو شنبه 30 آذر 1394 | 15:10 | نویسنده : roya |
طبقه بندی آیکیو:
نابغه
تیزهوش
باهوش
معمولی
کم هوش
دیر فهم
کم فهم
نفهم
گیج
پرت
پسر!!!
یعنی دختر نیستی اگه کپی نکنیااااا.....


تاريخ : شنبه 25 مهر 1394 | 16:15 | نویسنده : roya |
صفحه قبل 1 2 3 4 5 ... 7 صفحه بعد

پشتیبانی